Ο σύλλογος για τη μελέτη της ελευθεριακής εκπαίδευσης «το Σπόρι» , το αυτοοργανωμένο παιδαγωγικό εγχείρημα «Μικρό Δέντρο» από τη Θεσσαλονίκη και η Φωτεινή Δημοπούλου, μέλος Παιδαγωγικής Ομάδας «το Σκασιαρχείο»  από τα Χανιά  παρουσιάζουμε συνεργατικά το άγνωστο μέχρι πρόσφατα διαμάντι  του Jean Grave, «Οι περιπέτειες του Νονό»

«Οι περιπέτειες του Νονό» γράφτηκαν το 1901. Έργο ριζοσπαστικό τόσο στην εποχή του όσο και  σήμερα, θέτει παιδαγωγικά ερωτήματα και αποκαλύπτει στοιχεία των απαντήσεων με τρόπο ορθολογικό. Αγαπημένο ανάγνωσμα των παιδιών του Μοντέρνου Σχολείου επανέρχεται σήμερα με ορμή από το χθες. Με αφορμή το βιβλίο θα κάνουμε ένα νοερό ταξίδι στο χρόνο μέσα στις τάξεις του Μοντέρνου Σχολείου, θα γνωρίσουμε καλύτερα τον συγγραφέα και την εποχή του, θα παρακολουθήσουμε τη ζωή και το έργο του Φρανσίσκο Φερέρ ι Γκουάρντια και θα ταξιδέψουμε με όχημα ένα  Μικρό Δέντρο  μέχρι την Ισπανία ψάχνοντας τους συμμαθητές του Νονό στο ελευθεριακό σχολείο Paideia. Τέλος με τη βοήθεια της Φωτεινής θα βρούμε τρόπους αξιοποίησης του βιβλίου στην τάξη προσεγγίζοντας  βιωματικά στιγμές του βιβλίου μέσα από παιδαγωγικό παιχνίδι.

Στα ελληνικά μεταφράστηκε για πρώτη φορά πριν ένα χρόνο, γεννώντας σε όλες και όλους εμάς που το διαβάσαμε, την ελπίδα μα και την πεποίθηση, πως  αν καταφέρουμε να το χρησιμοποιήσουμε προς την κατεύθυνση που καταδεικνύουν  τα λόγια του Φερερ, η τόσο αναγκαία αλλαγή πλεύσης στην εκπαίδευση, είναι ίσως ένα βήμα πιο κοντά…

Εισαγωγή, πρόλογος: Fransisco Ferrer i Guardia, Anselmo Lorenzo.

Απόσπασμα:

«Ήταν ένα βράδυ όπως όλα τα υπόλοιπα στη ζωή του Νονό, ενός εννιάχρονου αγοριού μιας φτωχής οικογένειας που μοχθούσε για να τα βγάλει πέρα, όπως εξάλλου όλες οι φτωχές οικογένειες. Ο Νονό έπεσε να κοιμηθεί και το επόμενο πρωί ξύπνησε σε ένα μέρος όπου δεν είχε ξαναβρεθεί.
Περιπλανώμενος, εξερευνώντας το μέρος στο οποίο βρέθηκε, μάλλον με μαγικό τρόπο, μαθαίνει πως είναι στη χώρα της Αυτονομίας, όπου οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα έντομα, τα πουλιά, και όλα τα υπόλοιπα ζώα, όπου μικροί και μεγάλοι μοιράζονται τα πάντα, δουλεύουν από κοινού, αποφασίζουν μαζί για τα ζητήματα της κοινότητάς τους συνδυάζοντας το παιγνίδι και την εργασία.»